حسن عباسنژاد در گفتوگو با خبرنگار «محیط زیست» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، با بیان اینکه نباید دریاچه ارومیه را فدای توسعه کرد، افزود: اکنون تنها یک سوم از مساحت این دریاچه باقی مانده است و در صورت خشکی تمام دریاچه، نمکی که از سطح آن بلند میشود دیگر آذربایجان، کردستان، مشهد، تهران و ... را نمیشناسد و کل کشور را درگیر خواهد کرد.
وی ادامه داد: افرادی که به بهانه دریاچه ارومیه آب را برای کشاورزی، صنعت و یا حتی گردشگری انتقال میدهند از نتیجه کار خود آگاه نیستند چرا که خشک شدن دریاچه ارومیه دیگر زمین کشاورزی در منطقه باقی نخواهد گذاشت.
بارور کردن ابرها، سریعترین اقدام برای نجات دریاچه ارومیه
مدیرکل محیط زیست آذربایجان غربی با بیان اینکه تاکنون 24 پروژه برای احیای دریاچه ارومیه مصوب شده و در حال اجراست، اظهار کرد: سریعترین راه برای نجات دریاچه ارومیه، بارور کردن ابرها و پس از آن صرفهجویی در مصرف آب است.
عباسنژاد تصریح کرد: علاوه بر افزایش راندمان بارش و صرفهجویی در مصرف آب، انتقال آب بین حوضهای از حوضههای شمال و جنوب میتواند در شرایط فعلی وضعیت دریاچه را بهبود ببخشد.
به گفته وی، در حوزه اقلیم با دو مساله نوسان و تغییر اقلیم مواجه هستیم که نوسان اقلیم مربوط به تغییرات طبیعی همچون خشکسالی و ترسالی و تغییر اقلیم نیز بر اثر دستکاریهای انسان به وجود میآید.
عباسنژاد افزود: از 30 سال پیش، با افزایش زمینهای کشاورزی، نابودی باغها و مراتع، استفاده از صنایع آببر در محدوده دریاچه ارومیه و استفاده از کشت آبیاری غرق آبی به جای کشت قطرهای، مصرف آب منطقه افزایش پیدا کرده و با کاهش میزان آب، دمای هوای منطقه نیز بیشتر شده که در نتیجه این افزایش دما نیز آب دریاچه هر روز خشکتر شده است.
وی ادامه داد: علاوه بر همه این موارد، هر جایی هم که از طریق باریکهای به دریاچه آبرسانی میشد، با احداث سد بر روی آن حق بیولوژیکی رودخانهها و حقآبه دریاچه نیز پرداخت نشد.
وی تاکید کرد: برای پرداخت حقآبه سه میلیارد مترمکعبی دریاچه باید پیش از هر چیزی الگوی کشت کشاورزی منطقه تصحیح شود چرا که زمانی عدهای گمان کردند که چون آذربایجان غربی دومین استان پر آب کشور است میتوانند تا هر چه قدر که دلشان خواست آب مصرف کنند.
مدیرکل محیط زیست آذربایجان غربی با بیان اینکه کشاورزی در کشور ما به هیچ وجه اقتصادی نیست، افزود: به عنوان مثال برای تولید گوجه، هزینه آب آن بسیار بیشتر از گوجهای است که به دست مصرفکننده میرسد، در صورتی که میتوان با تغییر روشهای آبیاری تا حد زیادی این هزینه را کاهش داد.
منبع : خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)