به گزارش خبرنگار «محيط زيست» خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، علي‌محمد شاعري در همايش حاميان زمين با رويکرد مقابله با تغييرات اقليمي، در اين رابطه افزود: 10 درصد ديگر علل مربوط به تغييرات آب و هوا به فرايندهاي نادرست صنعتي بازگشته و باقي آن نيز به تغيير کاربري مداوم اراضي و کاهش سطح پوشش جنگل‌ها مربوط مي‌شود.
وي در خصوص راه حل اين چالش اظهارکرد: چند مرحله براي حل اين مشکل در کشور پيش بيني شده که به تصويب دولت رسيده است.
قائم مقام سازمان حفاظت محيط زيست ادامه داد: مهمترين راه حل ارائه شده استفاده از انرژي‌هاي نو و تجديدپذير است که بر اساس برنامه پنجم توسعه 20 درصد از انرژي بايد از طريق انرژي‌هاي پاک و تجديدپذير در کشور تامين شود.
شاعري مصرف انرژي‌هاي نو در کشور را صفر درصد اعلام کرد و گفت: انرژي‌هاي نو در مقايسه با انرژي‌هاي فسيلي گرانتر بوده و استفاده از آنها به ساز و کاري مناسب احتياج دارد که متاسفانه هنوز در کشور ما به حد مطلوب نرسيده است.
وي با اشاره به سهم گازهاي آلاينده ناشي از سوخت‌هاي فسيلي در کشور اظهار کرد: سهم اين گازها در آلودگي زيست محيطي کشور بالا بوده و سازمان محيط زيست با همکاري دفتر تغييرات آب و هوا، وزارت نيرو، شوراي عالي محيط زيست، دولت و مجلس زير ساختهاي آنرا تعيين کرده است که اين موضوع در حال پيگيري است.
شاعري دومين راهبرد را افزايش بهره‌وري و کاهش ميزان مصرف انرژي‌هاي فسيلي دانست و گفت: در حال حاضر براي واحدهاي صنعتي، توليدي، صنايع متحرک و ثابت و موتورخانه‌ها برنامه‌هاي مدوني تهيه شده است تا ميزان مصرف انرژي در کشور کاهش يابد.
قائم مقام سازمان حفاظت محيط زيست تاکيد کرد: داشتن يک طرح ملي آمايش مديريت سرزمين سومين راهبرد سازمان حفاظت محيط زيست در راستاي مقابله با تغيير اقليم کشور است که مي‌توان با آن روند تغيير کاربري‌ها، جنگل زدايي و مراتع را مديريت کرد.
وي افزود: در چهار دهه گذشته مساحت 17 ميليون هکتار جنگل کشور به 14 ميليون کاهش يافته است. علاوه بر آن فقط 10 درصد مراتع کشور جزو مراتع درجه يک محسوب شده و مابقي آن جزو مراتع بي کيفيت محسوب مي‌شود.
شاعري با بيان اينکه در حال حاضر سرانه جنگلي ايران 1.7 هکتار است، افزود: اين ميزان بايد به 2.5 تا 2.6 هکتار افزايش يابد که برنامه‌هاي اين بخش نيز در کارگروه ملي محيط زيست تهيه و ابلاغ شده است و سازمان‌ها سياست‌هاي خود را بر اساس آن پيش مي‌برند.
قائم مقام سازمان حفاظت محيط زيست افزود: در راستاي کاهش ميزان انتشار کربن، 20 پروژه با همکاري دبيرخانه تغيير آب و هوا به تصويب رسانده‌ايم که 12 پروژه آن با هدف کاهش هفت ميليون تني ميزان انتشار گاز co2 به صورت سالانه در حال اجراست.
به گفته وي از سال 1994 تاکنون ميزان توليد گازهاي گلخانه‌اي کشور 35 درصد و ميزان مطالبات مردم از منابع طبيعي 40 درصد افزايش يافته است که نيازمند اجراي برنامه‌هاي مدون در سطح ملي و بين المللي است.
کاهش 10 درصدي بارندگي در کشوروي افزود: تحقيقات نشان مي‌دهد اگر روند تخريب محيط زيست همچنان ادامه يابد بخش عمده‌اي از کشور دچار خشکسالي خواهد شد، زيرا آمارها نشان مي‌دهد بارندگي‌هاي کشور 10 درصد کاهش يافته است که اين امر موجب افزايش دماي هوا به ويژه در اطراف آبهاي مرزي ايران مي‌شود.
وي تاکيد کرد: اگر روند انتشار گازهاي گلخانه‌اي به همين روال پيش برود دماي زمين تا سال 2050 حدود 4 تا 5 درجه سانتي گراد افزايش خواهد يافت که به همين دليل تمام سران کشورها و ملت‌ها بايد در کنار هم براي اصلاح الگوي مصرف، بهينه سازي فرايندها و جايگزيني سوخت‌هاي فسيلي اقدام کنند.
شاعري افزود: با اجراي اين برنامه‌ها تا افق 2050 مي‌توانيم دماي زمين را دو درجه مديريت و کنترل کنيم.
قائم مقام سازمان حفاظت محيط زيست با بيان اينکه پديده تغيير آب و هوا در 100 سال اخير به يکي از چالش‌هاي مهم محيط زيستي جهان تبديل شده افزود: اجراي الگوهاي غلط توسعه، بهره‌برداري ناصحيح و بيش از حد توان محيط زيست علت اصلي اين پديده است.
وي ادامه داد: در سال 1992 اولين اجلاس زمين در ريو برگزار شده و کنوانسيون آب و هوا به تصويب رسيد و مقرر شد که کشورهاي عضو پروتکل کيوتو که در دل اين کنوانسيون شکل گرفته بود با همکاري هم ميزان انتشار گازهاي گلخانه‌اي را ثابت نگه داشته و از روند افزايش آن جلوگيري کنند.
وي افزود: ايران نيز چهار سال پس از شکل‌گيري اين کنوانسيون به عضويت آن درآمده و مفاد پروتکل کيوتو را پذيرفت که بعد از آن فعاليت‌هاي خود را در سطح ملي و بين المللي بر اساس آن طراحي کرد.
شاعري افزود: استفاده بيش از حد از انرژي‌هاي فسيلي، فرايندهاي نادرست صنعتي، از بين رفتن پوشش گياهي، تغيير کاربري‌هاي مداوم و غير اصولي اراضي، عدم مديريت پسماندها، بهره گيري از فناوري‌هاي سازگار با محيط زيست از ديگر دلايل افزايش دماي زمين در 100 سال گذشته است که باعث شده حدود 0.7 درجه سانتيگراد دماي زمين افزايش يافته و آسيب‌هاي بيشماري از جمله خشکسالي، بيماري‌هاي مسري، توسعه بيابان، تنش‌هاي آبي، بروز پديده ريزگرد و جنگل زدايي را به همراه داشته است.
منبع: IREN.IR