داربست ها را تماشا کنید
تصویر داربست های ساختمانی این روزها یکی از عادی ترین مواجهات ما با دنیای بیرون از خانه است. تا همین چند وقت قبل، حتی پیاده روهای شهری مملو از تیرهای فلزی بود که مسیر عبور و مرور را سخت کرده بود و اگر نبود سخت گیری های ناظران مدیریت شهری، شاید حالا خیابان های ماشین رو هم اسیر همین هجوم بی سابقه داربست ها می شد. در کنار این زشتی ظاهری، داربست ها فوایدی هم دارند و مهمترینش بالا بردن سطح ایمنی برای ساخت یک سازه است. ساختمانی که قرار است با کمک این داربست ها ساخته شود می تواند ایمن ترین محل برای زندگی خود ما لقب بگیرد به شرطی که داربست در جای مناسب، شکل نصب مناسب و کاربری مناسب طراحی و ساخته شود. این قسمت از «زندگی ایمن» شما را با مقوله ساده اما مهمی به نام داربست و نصب و ایمنی آن آشنا می کند.
اگر اهل قدم زدن در خیابان های شهر هستید، به عنوان شهروند ناظر از شما یک درخواست داریم. به جز لذت بردن از آب و هوا و کیف کردن از تماشای مغازه ها و چراغانی شهر، نیم نگاهی هم به داربست هایی داشته باشید که در گوشه و کنار خیابان سر به فلک کشدیه اند. اگر به هر دلیلی(که آن ها را در این گزارش با شما در میان می گذاریم) احساس کردید این داربست ها نمی توانند سازه ای ایمن و مفید باشند، کارشناسان آتش نشانی را در جریان بگذارید تا فرشته نجات همشهریان تان باشید.
داربست، مفید و لازم است اگر...
برای کار کردن در ارتفاع های بیشتر از دو متر نسبت به سطح کار، باید از داربست استفاده شود. داربست ها ساختار های موقتی هستند که شامل اتصال ها و تکیه گاه ها و چند جایگاه اجرایی می باشند. برخی عملیات هایی که بر روی ساختمان انجام می شوند مانند نما ساختن، تعمیرات، رنگ آمیزی و… به دلیل زیاد بودن ارتفاع محل کار، نیاز به داربست دارد.
نصب داربست نکات فنی و ایمنی زیادی دارد. به همین دلیل لازم است که برای اجاره و برپایی داربست از افراد متخصص کمک بگیرید.
نکات فنی و ایمنی برای نصب داربست
پهنای جایگاهی که برای کار تعبیه شده، نباید کمتر از ۰.۵ متر باشد.
تیرهای افقی داربست باید حداقل به ۳ پایه عمودی متصل بوده و محکم شده باشند.
میزان فاصله عمودی موجود بین تیر های افقی نباید بیشتر از ۲ متر باشد.
بین پایه های عمودی برای کار های سنگین نباید بیشتر از ۱.۸ متر فاصله وجود داشته باشد. این میزان برای کار های سبک به ۲.۳ متر میرسد.
الوار هایی که برای جایگاه استفاده می شوند، باید دارای عرض ۲۵ سانتی متر و بیشتر باشند.
ضخامت الوار ها نیز نباید کمتر از ۵ سانتی متر باشد.
الوار های مورد استفاده باید سالم بوده و فاقد هرگونه ترک و پوسیدگی باشند.
بین الوار هایی که رای تشکیل سطح کار، روی داربست ها قرار میگیرند، نباید بیشتر از ۵ سانتی متر فاصله باشد. در صورتی باید فاصله ایجاد کرد که به آن نیاز باشد.
تعداد الوار های مورد نیاز برای هر سکو، حداقل ۲ تخته می باشد.
الوار ها باید ۳۰ سانتی متر فاصله با سطح تکیه گاه داشته باشند. و با سیم های ضخیم، محکم شده باشند.
گارد ریل یا نرده های حفاظتی نیز باید برای سکوها نصب شوند. گارد ریل های میانی با ارتفاع ۵۵ سانتی متر و گارد ریل های بالایی با ارتفاع ۱۱۰ سانتی متر بالاتر نسبت به سطح سکوی کار، باید در طول مسیر پرتگاه ها نصب شوند.
داربست ها باید علاوه بر وزن خود، بتوانند تا ۴ برابر وزن مورد نظر را تحمل کنند.
نحوه نصب پایه های شیبدار لازم برای بالا بردن استحکام و مقاومت داربست، به این صورت است که باید برای هر ۴ متر ارتفاع، اندازه ۱ متر عقب کشیده شده باشد.
نکات ایمنی زمان نصب داربست
همانطور که نکات فنی لازمه کار هستند. برای جلوگیری از وقوع خطرات در هنگام داربست بندی باید نکات ایمنی نیز رعایت شوند تا بتوان کار را به طور کامل و بدون مشکل انجام داد. برای هر قسمت از کار نکات ایمنی مخصوص وجود دارد که در ادامه آن ها را بررسی می کنیم:
ایمنی داربست
برای بالا رفتن از نردبان از قانون سه نقط اتکا استفاده کنید.(دو دست و یک پا یا یک دست و دوپا)
فاصله بین پایه های نردبان باید حداکثر ۳۰ سانتی متر باشد.
نردبان را نباید در جایگاه داربست یا روی سکو استفاده نمود.
برای بالا رفتن از داربست ها نباید از نردبان های دست ساز استفاده کرد.
زاویه ای که بین سطح افق و نردبان به وجود می آید، باید ۷۵ درجه باشد.
فاصله بین داربست و خطوط برق کمتر از ۳۰۰ ولت، باید حداقل یک متر باشد. این فاصله برای خطوط برق ۳۰۰ ولت تا ۵۰ کیلو ولت باید ۳ متر باشد.
بست های مورد استفاده برای داربست نباید از جنس چدن باشند.
هیچ یک از قطعات داربست نباید رنگ شود اما می توان از ضد زنگ ها استفاده نمود.
بست ها و تیر های داربست باید در مکانی مسقف نگهداری شوند و زمان استفاده از آنها برای نصب داربست، کنترل کیفیت شوند.
سطحی که داربست قرار است روی آن برپا شود باید حتما سفت باشد. در صورتی که سطح زیر کار نرم باشد باید از ورق فلزی استفاده شود.
استفاده از مهار مناسب برای جلوگیری کردن از تکان خوردن و حرکت داربست ها پس از نصب، لازم است.
بار باید بطور یکنواخت روی سکو تقسیم شده باشد.
برپایی داربست نیاز به اخذ مجوز دارد که باید قبل از نصب داربست نسبت به اخذ آن اقدام نمود.
نمی شود که به جای گارد ریل از نوار خطر استفاده کرد.
تخته های الوار که برای سکو استفاده می شوند باید ضخامت یکسان داشته باشند.
تکیه دادن به حفاظ ها و نرده ها ممنوع می باشد.
در زمان هایی که شرایط جوی نامناسب است به دلیل احتمال وقوع خطر، باید کار بر روی داربست را متوقف نمود.