شورای عالی حفاظت محیط زیست کشوردر جلسه مورخه۱۷/۷/۹۰ مجددا مصوبه ای رابرای ممنوعیت استفاده وبه کار گیری آزبست در فرایند تولیدات کارخانجات کشور به تصویب رساند .
برطبق ماده ۱ این مصوبه به کارگیری هر گونه آزبست در فرایند تولید محصولات کارخانجات وکار گاههای تولیدی از جمله انواع قطعات خودرو ومصالح ساختمانی ممنوع است وبرطبق ماده ۲ این آیین نامه سازمان حفاظت محیط زیست موظف شده است ضمن بازرسی مستمر از کارخانجات وکارگاههای تولیدی با اولویت واحد های تولیدی قطعات خودرو به ویژه لنت ترمز وصفحه کلاچ نسبت به جلوگیری از ادامه فعالیت وتعطیلی واحد های تولیدی متخلف با رعایت قوانین ومقررات مربوطه اقدام نماید .
و وزرات صنعت معدن وتجارت موضف است از ثبت سفارش برای واردات هرگونه آزبست خودداری نماید .
علی رغم مصوبه شماره ۲۳۹ شورای عالی محیط زیست در سال ۱۳۷۸ وگذشت بیش از ۱۲ سال کماکان تولید ُواردات ومصرف این ماده سرطانزا در کشور همچنان ادامه دارد .
با توجه به اینکه آزبست به تنهایی عامل بیش از 50 درصد از سرطان های شغلی در سراسر دنیاست، کشورهای توسعه یافته بیش از پیش مصمم شدند تا مصرف این ماده را منع کرده و مشغول چاره جویی برای حل مشکل آزبست مصرف شده در کشورهایشان طی سال های گذشته شوند.
امروزه در حالی که اروپا با عوارض ناشی از مصرف آزبست طی 30 تا 50 سال گذشته دست به گریبان است آسیا هر ساله بر مصرف این ماده می افزاید.
مصرف آزبست از حدود سال ۱۹۸۰ میلادی در کشورهای صنعتی جهان به شدّت کاهش پیدا کردهاست. این در حالی است که در بسیاری از کشورهای در حال توسعه مصرف آن در حال افزایش است.
ایران طی 5 دهه گذشته مصرف آزبست خود را از حدود 20-10 هزار تن به 60-55 هزار تن در سال افزایش داده یعنی مصرف خود را حدوداً چهار برابر کرده است. حدود 90 درصد از آزبست وارداتی در کارخانجات آزبست- سیمان در محصولات سیمانی مانند لوله و ورق بکار گرفته می شود و حدود 9-7 درصد از آن در صنعت تولید لنت ترمز و کلاچ استفاده می شود. درصد بسیار جزئی از آزبست وارداتی در مواردی چون تولید عایق حرارتی، واشر سازی و محصولات حاوی آزبست مصرف می شود.
فعّالیت هایی که در سال های اخیر برای مقابله با مصرف آزبست در آسیا و ایران انجام شده موفقیت چشمگیری به همراه نداشته است. علیرغم تعیین حدّ مجاز مواجهه با آزبست در محیط کار، در بسیاری از کارخانجات مصرف کننده آزبست سطح تماس کارگران چندین برابر میزان مجاز است. اندازه گیری های محیطی از میزان آزبست در هوای شهرهای بزرگ زنگ خطری است جهت چاره اندیشی برای عوارضی که ساکنین این شهرها به علت مواجهه با آزبست در تمام طول عمر خود با آن مواجه خواهند شد.