تبعات بین المللی انتقال آب خزر برای ایران/دادستان کشور جلوی اجرای پروژه انتقال آب دریای خزر را بگیرد
عضو هیات علمی موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور با بیان اینکه :«اجرای پروژه انتقال آب دریای خزر تبعات بین المللی، محیط زیستی، اقتصادی ، حقوقی و اجتماعی را به دنبال دارد»خاطر نشان کرد:«این خط لوله انتقال آب خزر متاسفانه یکی از بزرگترین خسارت ها را به جنگل های هیرکانی وارد می کند. براساس اطلاعیه ای که انجمن علمی جنگلبانی منتشر کرده است ۳۹۹۷ درخت اورس که عمر متوسط آنها حدود ۵۰۰ سال است در اثر اجرای این طرح نابود خواهد شد »
محمد درویش در این زمینه اعلام کرد، درباره موافقت سازمان حفاظت محیط زیست با انتقال آب دریای خزر به کویر مرکزی کشور و تبعات اجرای این طرح، گفت:« مهمترین مشکل این است که در حال حاضر دریای خزر به شدت با انباشت آلودگی روبروست و اکوسیستم آن وضعیت بسیار نگران کننده ای دارد به طوری که ماهی کیلکا را در دریای خزر از دست داده ایم، فوک خزری در آستانه نابودی است و چیزی هم از ماهی های خاویاری باقی نمانده است.»
ایشان با هشدار نسبت به اینکه نسبت آلایندگی در خزر دست کم ۴۰ برابر استاندارد است، گفت:« مهمترین ذی نفع دریای خزر ایران است بنابراین نباید کاری کنیم که این دریا ماهیت بوم شناختی خود را از دست بدهد. با اجرای طرح انتقال آب دریای خزر، درآمد صیادی ما در خزر را با مشکلات جدی روبرو خواهد شد و میزان بیکاری فزایش پیدا می کند همچنین کیفیت مواد غذایی ایرانیان وام دار خزر هستند را به شدت کاهش می دهد.»
این فعال محیط زیست، یاداور شد:« علاوه بر اینها مطابق گزارشی که کمیته فنی منابع طبیعی استان مازندران منتشر کرده است، این خط لوله انتقال آب خزر متاسفانه یکی از بزرگترین خسارت ها را به جنگل های هیرکانی وارد می کند. براساس اطلاعیه ای که انجمن علمی جنگلبانی منتشر کرده است ۳۹۹۷ درخت اورس که عمر متوسط آنها حدود ۵۰۰ سال است در اثر اجرای این طرح نابود خواهد شد و یک گسست اکولوژیکی را در رویشگاه هیرکانی بوجود می آورد که ریه تولیدکننده اکسیژن در ایران به شمار می آید و همین امسال ثبت میراث طبیعی در یونسکو شده است.»
ایشان بیان کردند:« علاوه بر اینها در این پروژه این آب به استان سمنان منتقل می شود که دریافت سرانه آب این استان از میانگین کشوری بالاتر است و اگر استان سمنان نیاز به آب دارد بهتر است که به سمت مدیریت مصرف آب برود که چیزی حدود ۵۰۰ میلیون متر مکعب آب در بخش کشاورزی،شرب و صنعت در این استان هدر می رود. اگر جلوی این هدررفت را بگیرند به مراتب هم هزینه های کمتری به کشور تحمیل می شود و هم نیازی نیست ۲۰۰ میلیون متر مکعب آب را به این ترتیب وارد استان کنند. این میزان آب یعنی نیاز آب شرب دو میلیون نفر، یعنی بیش از سه برابر مردمی که در استان سمنان زندگی می کنند.»
درویش افزود:« با اجرای این طرح استان را درگیر مشکلاتی می کنیم که قبلا استان های اصفهان و یزد هم با آن درگیر بودند چون نیروی کارگر ندارند کارگران را از دیگر شهرها وارد می کنند که ممکن است مشکلات فرهنگی جدی را ایجاد کند. چرا در استانی که کمترین میزان مشکل محیط زیستی را داریم میزان سرانه آب آنها از سرانه کشوری بالاتر است؟
۱۸ هزار میلیاردتومان برای اجرای این طرح پول خرج می کنیم در حالی که بسیاری از بخش های ما به شدت از کمبود اعتبار در رنج هستند و به هیچ عنوان این کار خردمندانه نیست نه از نظر محیط زیستی نه از نظر حقوق بین الملل و مطمئن باشید کشورهای حاشیه دریای خزر حتما بعد از اینکه این پروژه اجرا شود از ایران باج گیری خواهند کرد و می گویند حالا که شما این پروژه را اجرا می کنید باید به ما هم اجازه دهید فلان کار غیرمحیط زیستی را انجام دهیم یا اینکه در مجامع بین المللی طرح شکایت می کنند.»
وی خاطرنشان کرد:«اجرای پروژه انتقال آب دریای خزر تبعات بین المللی، محیط زیستی، اقتصادی ، حقوقی و اجتماعی را به دنبال دارد و باعث بروز اختلاف بین مردم در مازندران گیلان، گلستان و سمنان شده است چرا باید به این اختلافات دامن بزنیم؟»
وی در پایان گفت:« با توجه به اینکه انجمن علمی جنگلبانی ایران ، کمیته فنی منابع طبیعی کشور و اغلب انجمن های تخصصی با اجرای این پروژه مخالف هستند، دادستان کشور به عنوان مدعی العموم باید جلوی اجرای این پروژه را بگیرد. علاوه بر این سمن های محیط زیستی می توانند بر اساس تبصره ۳ ماده ۶۶ آیین دادرسی علیه سازمان محیط زیست اعلام جرم کنند و قوه قضاییه نیز موظف است به این جرم رسیدگی کند.»