مطالعه که توسط محققان دانشگاه ادینبورگ در انگلیس بر روی هزار فرد ۵۰ ساله و مسن‌تر انجام شد، مبنی بر این شد که زندگی در یک منطقه آلوده و پر سر و صدا می‌تواند خطر ابتلا به افسردگی را تا یک سوم افزایش دهد.
این مطالعه نشان داد، افراد بالای ۵۰ سال که در همسایگی خود در معرض مزاحمت‌هایی مانند آلودگی، سر و صدا و جرم و جنایت قرار می‌گیرند بیشتر احتمال دارد که در سال‌های بعدی زندگی به افسردگی مبتلا شوند.
محققان معتقدند که قرار گرفتن در معرض هوای آلوده به طور مستقیم بر مغز اثر گذاشته اما سر و صدا و جرم و جنایت نیز مردم را به شدت تحت تاثیر قرار می‌دهد به طوری‌که به سلامت روانی آنها به نحو واضح‌تری آسیب می‌زند.
از سوی دیگر یافته‌های یک مطالعه دیگر نشان می‌دهد که زندگی در مناطقی که دسترسی خوبی به سیستم حمل و نقل عمومی، داروخانه و مغازه دارد از سلامت روانی افراد در سالخوردگی حمایت می‌کند به طوری‌که احتمال ابتلای این افراد به افسردگی در دوران سالخوردگی ۲۲ درصد کمتر است.
محققان می‌گویند: مکانیزم‌های محتملی که با خطر بالای افسردگی ارتباط دارند ممکن است از طریق مسیرهای مستقیمی مانند سطوح بالاتر التهاب در رگ‌های خونی که بر اثر آلودگی هوا ایجاد می‌شود و یا استرس ناشی از زندگی در یک منطقه پر سر و صدا و خطرناک ایجاد شوند.
طبق اعلام سازمان بهداشت جهانی، بیش از ۴۵۰ میلیون نفر در سراسر جهان به اختلالات سلامت روانی مبتلا هستند.
این اولین بار نیست که زندگی در مناطق آلوده با ابتلا به اختلالات روانی ارتباط داده می‌شود؛ مطالعه دیگری که ماه مارس انجام شد نیز نشان داد نوجوانانی که در شهرهای آلوده زندگی می‌کنند با خطر بالاتر ابتلا به مشکلات روانپریشی روبرو هستند.
روانپریشی یا سایکوزیس (Psychosis) به معنای وضعیت روانی غیرطبیعی است که در روانپزشکی برای بیان حالت «از دست رفتن توانایی تفریق واقعیت از خیال» به کار می‌رود. سایکوز دربرگیرنده دسته ای از اختلالات روانی است که در طول آنها بیمار دچار علایمی مانند توهم یا هذیان شود.