روزنامه جهان صنعت نوشت: هنوز هم آدم‌های خاص، آدم‌هایی که برای حیوانات دل‌شان بیش از انسان‌های دیگر می‌تپد، در کوچه پس کوچه‌های شهرهای مختلف کشور یافت می‌شوند. دختران جوانی که تصور نمی‌کنی عمده دغدغه زندگی‌شان را بگذارند پای حیوانات آسیب‌دیده و بی‌پناه و حمایت و نگهداری و تیمار کردن آنها. افرادی که خودشان به تنهایی در خانه‌هایشان پناهگاهی برای این حیوانات ایجاد کرده‌اند. چند روز پیش بود دوستی پیغام داد خانمی از بابلسر خبر داده مدتی است پای سگها در شهر قطع می‌شود برای استفاده در جادو جنبل و سحر! محتوای پیغام به اندازه کافی عجیب و شگفت‌انگیز بود که به سراغ شخص پیغام‌دهنده بروم و با او گفت‌وگو کنم از این اتفاق عجیب.
نسترن دختری 26 ساله است که از کودکی با حیوانات خانگی بزرگ شده است. در خانه‌اش 30 گربه و 15 سگ نگهداری می‌کند. مادرش هم 20 گربه در خانه‌اش نگهداری می‌کند. در واقع خانوادگی به حیوانات علاقه داشته‌اند. می‌گوید از کودکی یک گربه داشته که حالا 17 ساله است و رسما یکی از اعضای خانواده‌شان شده است. «همیشه کارم این بود سگ و گربه زخمی می‌دیدم در خیابون خودم تیمارشان می‌کردم و پیش دامپزشک می‌بردم و از آنها مراقبت می‌کردم. آنها را سروسامان می‌دادم و اگر لازم بود و ناگزیر، آنها را عقیم می‌کردم تا بتوانم نگهداری کنم. حتی برای نگهداری از حیوانات به کسی هم اعتماد ندارم و خودم برای درمان‌شان اقدام می‌کنم.»
این دختر جوان یک‌سال است متاهل شده و جالب آنجاست که شرط ازدواج خود را هم نگهداری از این حیوانات عنوان کرده. «به همسرم گفتم اینها بچه‌هایی هستند که هیچ‌وقت بزرگ نمیشن.»
می‌گوید یک روز یک نفر با من تماس گرفت و گفت شخصی را نیاز دارد که از سگی حمایت کند، هیچ کس او را قبول نمی‌کرد، رفتم و سگ را تحویل گرفتم برای نگهداری.
پس از او، فرد دیگری که مرا می‌شناخت تماس گرفت و گفت: سگ 30 روزه شیرخواری را برده‌اند، پایش را قطع کرده و بار دیگر به همان خیابان برگردانده‌اند. این توله که پایش قطع شده پیش مادرم است. برای بررسی علت قطع پای سگ تحقیق کردم و رسیدم به زنی که می‌گفتند کارش جادو- جنبل است! مطمئن شدم با سگ‌های زیادی این کار را می‌کند. به عنوان مشتری رفتم سراغ او. از او پرسیدم پنجه سگ به چه کارت می‌آید؟ گفت: می‌توانم برایت خوشبختی بیاورم، زبان شوهرت را ببندم، برایت ال کنم و بل کنم. فکر می‌کنید به من چه مبلغی را پیشنهاد داد؟ گفت برای تو تخفیف می‌دهم و می‌شود دو میلیون تومان! شما تصور کنید چه کاسبی با حیوانات بینوا می‌کنند؟ دو میلیون تومان از مردم می‌گیرند که پنجه بریده شده توله سگی را به انها بدهند که بگذارند زیر بالش‌شان و خوشبخت شوند! می‌گفت با خون کلاغ سیاه روی کفن مرده برایت جادو می‌نویسم. به هیچ چیز رحم نمی‌کنند. عصبانی شدم و به او که بسیار چهره کریهی دارد، گفتم چطور به خودتان اجازه می‌دهید عضوی از بدن حیوانی را قطع کنید برای این مزخرفات و خرافات؟ به من گفت: خانم ما برتریم، ما انسانیم باید از حیوانات برای خودمان استفاده کنیم. به من می‌گفت از خون سر گربه تاکنون زندگی 20 نفر را نجات داده. خاک بر سر کسانی که با خون سر گربه زندگی‌شان نجات پیدا کرده. از طرفی دیگر کسانی هستند که برای همین جادو جنبل‌ها، مقعد و واژن کفتار را می‌فروشند. چرا حیوانات را برای مطامع شخصی خود و احمق فرض کردن مردم نابود می‌کنیم؟ از او می‌پرسم آیا این روند گرفتن سگها و توله‌هایشان و قطع کردن پاهایشان گسترده بوده که عنوان می‌کند: فقط در این مدت کوتاه که این زن را شناختم، یکی از دوستانم شش سگ و من هم دو سگ که پایشان قطع شده و در خیابان رها شده بودند را پیدا کرده‌ایم.
نسترن در پاسخ به اینکه آیا این اقدام قطع پای سگان و کلا قطع عضو و کشتار حیوانات و حیوان‌آزاری را به جایی یا انجمن حقوق حیوانات گزارش داده است یا خیر، می‌گوید: بله به انجمن حمایت از حقوق حیوانات در تهران این موضوع را اطلاع داده‌ام اما چون قانونی برای جلوگیری از حیوان‌آزاری و حمایت از حیوانات نداریم، نمی‌توان اقدام پیشگیرانه موثری انجام داد. وقتی اطلاعات مربوط به این زن را هم دادم که مشغول چه کاری است و چگونه با حیوان‌آزاری پول کلان کسب می‌کند، می‌گویند باید مدرک داشته باشی، در حین قطع اعضای بدن حیوانات یا سایر موارد باید فیلم یا عکسی از او تهیه کنید تا بتوان شکایتی را علیه او ترتیب داد. اما چه کسی و چگونه می‌تواند از او عکس بگیرد؟ نسترن تاکید می‌کند این زن حدود 65 ساله است و مطمئنا مراجعه‌کنندگان زیادی دارد که این طور کاسبی و معاش می‌کند. کانال تلگرامی برای جادو جنبلش دارد که 14 هزار عضو دارد!
این اسفبار است. او تاکید می‌کند که این توله‌های آواره 10 تا بودند و او برای یکی از مشتریانش پنجه توله نیاز داشته و یکی از آنها را برده و قطع کرده و سپس رها کرده است. من چون فضای کافی نداشتم، باقی توله‌ها را به مرکز نگهداری و پناهگاه حیوانات شهرستان نور منتقل کردم. این دختر 26 ساله حامی و فعال حقوق حیوانات تاکید می‌کند، درصدد جمع‌آوری یک میلیون امضاست تا بتواند قانونی برای حمایت از حیوانات ایران را پیگیری کرده و به تصویب برساند.
نسترن تاکید می‌کند، هیچ‌گاه در زندگی‌اش از این پشیمان نشده که بسیاری از اوقاتش را صرف حیوانات و نگهداری از آنان کرده است. از او می‌پرسم خودت کودکان را دوست داری و آیا برای آنها هم فعالیت‌هایی کرده‌ای؟ «من دو سال در بهزیستی بابل به صورت رایگان فعالیت داوطلبانه داشتم و کار می‌کردم. خودم به فرزنددار شدن فکر نمی‌کنم اما اگر لیاقت نگهداری از کودکی را داشته باشم، ترجیح می‌دهم از یک کودک بی‌سرپرست نگهداری و او را بزرگ کنم.»