شهاب اولیایی متخصص تغذیه گفت: هر کدام از مواد تشکیل دهنده نوشابه‌ها اعم از آب، شکر، طعم دهنده، اسید کربنیک، اسید فسفریک، افزودنی‌ها، رنگ دهنده و مواد نگهدارنده ( که برای جلوگیری از کپک زدن نوشابه به دلیل وجود شکر استفاده می شود) می توانند مضر باشند.
وی درباره نوشابههای مشکی بیان کرد: اسید فسفریک درون این نوشابه‌ها باعث اختلال در گوارش غذا، اسیدی شدن خون، ورود کلسیم از استخوانها به خون، دفع کلسیم و در نهایت پوکی استخوان، فشار به کلیه‌ها، ایجاد سنگ کلیه و بهم خوردن تعادل فسفر کلسیم بدن می شود.
اولیایی با بیان اینکه گاز کربنیک آن عدم جذب کلسیم، از بین رفتن مینای دندان و ریفلاکس شدید سیستم گوارشی را به همراه دارد، عنوان کرد: آب گازدار تشکیل دهنده نوشابه سبب ایجاد مشکلات گوارشی، قندبالای آن موجب افزایش قندخون و درنهایت دیابت و چاقی بعنوان ام‌الامراض( مادر تمام بیماری‌ها) می شود.
این متخصص تغذیه نوشابه را یکی از عوامل موثر در سوء تغذیه دانست و اظهار داشت: جایگزین نوشابه به جای آب، میوه و آبمیوه مصرف کننده را دچار کمبودهای ویتامینی و همچین کافئین درون آن علاوه بر تپش قلب، سیستم عصبی مرکزی را تحریک و حس وابستگی ایجاد می کند.
وی بیان کرد: همانطور که همگان واقف هستند از نوشابه های مشکی برای پاک‌کنندگی جرم و کثیفی (بخصوص برای تمیز کردن چربی روغن ماشین در تعمیرگاه‌ها) استفاده می شود و این به دلیل اسیدیته قوی آن است، لذا وقتی این ماده وارد معده می شود هرچند که قادر به تحمل آن است اما با تنبل بارآوردن معده در ترشح اسید خود ، اگر دیگر با غذا نوشابه میل نشود سیستم گوارشی بدن دچار اختلال می شود.
اولیایی رنگ نوشابههای مشکی را بخاطر کارامل ( وقتی قند را زیاد حرارت می دهند به آن رنگ تبدیل می شود) بدون مشکل دانست و افزود: در عوض رنگ دهنده‌های مصنوعی اضافه شده به نوشابههای زرد باعث ایجاد سرطان‌های مختلف می شود.
این متخصص تغذیه با بیان اینکه ضرر تمام نوشابه‌ها یکسان است و تفاوت رنگ آنها ماجرا را عوض نمی کند، گفت: هرچند که ابتدا نوشابههای سفید (به دلیل نداشتن رنگدانه ها)، سپس مشکی (با داشتن کارامل تقریبا بی ضرر) و در نهایت زرد (به دلیل رنگ‌دهنده‌های مصنوعی) به ترتیب در وضعبت بهتری نسبت هم مطرح می شوند اما هیچ یک از آنها به دیگری ارجحیت ندارند.
وی یادآو شد: ایران مقام اول را برای مصرف نوشابه در دنیا دارد چرا که سرانه مصرف نوشابه در دنیا حدود تا 10 تا 12 لیتر اما در ایران بیش از 40 لیتر است.