بحث درباره قلیان و مضرات آنکه تا چندی پیش به طرحهای عجیبی مانند جمع آوری قلیان از قهوه خانهها رسیده بود، حالا به گونهای فراموش شده که شاهد ظهور پدیدههای نوینی در جامعه هستیم؛ پدیدههایی مانند عرضه تلفنی قلیانهای یک بار مصرف!
به گزارش «تابناک»، هنوز طرح مسئولان برای کاهش مصرف مواد غذایی مضری چون فست فودها در جامعه به جایی نرسیده، نگرانی جدیدی به دغدغههای سلامت جامعه افزوده شده است؛ نگرانی بزرگی که البته از دید مسئولان نه چندان بزرگ است و نه زیاد نگران کننده؛ این را میشود از صدور مجوز توزیع تلفنی قلیان دریافت.
شیوهای جدید که تصویر محصول عرضه شده در قالب آن چند روزی است در شبکههای اجتماعی دست به دست میشود تا همگان را به تعجب واداشته و این پرسش را پدید آورد که بنا بر کدام معیار و اصول، مجوز عرضه قلیان تلفنی صادر شده و این مجوز با کدام قوانین همخوانی و سازگاری دارد؟
البته عرضه قلیانهای یک بار مصرف مدتی است که در جامعه باب شده و به طور خاص، در برخی بوستانهای بزرگ و پر رفت و آمد به فروش میرسد؛ اما این کسب و کار به ظاهر غیر قانونی کجا و راه اندازی «اولین فست دود» (!) ایرانی کجا؟
بنابراین، جا دارد این اتفاق را که در یکی از کلانشهرهای کشورمان آغاز شده، گامی متفاوت در عرصه صدور مجوزهای کسب و کار در کشورمان دانست و از برهم خوردن مرزهای خلاقیت و تجارت در کشورمان به شدت نگران شد، به ویژه آنکه میدانیم بسیاری از کسب و کارهای اینچنینی در کشورمان بناگاه با اقبال عمومی مواجه میشوند و به شدت در مسیر تکثیر قرار میگیرند.
اتفاقی که در تعداد فراوان فست فودهای دایر شده در سراسر کشورمان قابل مشاهده است و عرضه کنندگان قلیان تلفنی هم با تکیه بر همین موفقیت است که نام کسب و کار خود را «فست دود» گذاشتهاند؛ رویکردی که از هم اکنون میتوان نشانههای حضور آن در دنیای مجازی را هم با عناوین دیگر دید. کسب و کارهایی که اگر شکوفا شوند، بیشک بر سرانه مصرف دود در کشورمان به شکل چشمگیری خواهند افزود و تبعات مصیبتی که هم اکنون هم بخش بزرگی از ایرانیان گرفتار آن هستند، به شدت سنگین خواهند کرد. اتفاقی که احتمالا موجب خواهد شد مسئولان از جای خود برخاسته و برای جبران مافات تلاش کنند، اما قطعا آن زمان نخواهند توانست کاری از پیش ببرند.
این را میشود از انبوه قهوه خانههایی دریافت که هیچ اقدامی برای تعطیلی شان جواب نخواهد داد، زیرا به بیکاری عدهای و اعتراض عدهای دیگر منجر خواهد شد؛ اتفاقی که در صورت تکثیر فست دودها، شاهد تکرار آن خواهیم بود، مگر اینکه همین امروز دست به کار شده و ریشه این اتفاق نامبارک را بخشکانیم.
رویکردی که اگر سالها پیش در خصوص واردات انواع و اقسام توتونهای میوهای اتخاذ شده بود، شاید امروز این همه قلیان در خانهها، پارکها، جمع خانوادهها و در سطح شهر وجود نمیداشت و هرگز لازم نبود نگران ابتکارهایی مانند ساخت قلیان مسافرتی، قلیان یکبار مصرف و... باشیم و از توزیع تلفنی و اینترنتی این محصولات برخود بلرزیم.
گویی ناچاریم بپذیریم که قلیان بخشی از زندگی مان شده و باید با بدیهای آن بسازیم اما آیا نمیتوان مانع از گسترش این درد شد و نگذاشت انواع جدیدی از این بلا بر سرمان نازل شود؟ براستی نقش نهادهای نظارتی و آنهایی که باید با این بلایا مقابله کنند، چیست؟!