مصطفی فروتن در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا در ارتباط با پدیده حیوان آزاری گفت: ریشه برخی از رفتارهای منفی اجتماعی، اختلالات روانی است که حیوان آزاری نیز یکی از انواع اختلالات رفتاری و از جمله اختلالات پرخاشگری محسوب می‌شود.
وی با بیان اینکه افراد حیوان آزار یا از طریق اثر مشاهده‌ای و یا به دلیل بیماری روانی به این رفتار دچار شده‌اند، افزود: در مورد اثر مشاهده‌ای باید گفت که فرد احتمالا در گذشته یا خود قربانی خشونت بوده و یا شاهد آسیب، بزه و خشونت رفتاری بوده است، برای نمونه موردی داشتیم که یک کودک دچار برخی اختلالات بود و یک گربه را آتش زده بود که در طی فرآیند درمان متوجه شدیم که پدر خانواده برای آنکه انزجار خود را نشان دهد، موشی را که در خانه پیدا کرده بود به حیاط برده بود و جلو چشم اعضای خانواده آن را آتش زده بود.
این رفتار شناس توضیح داد: حتی ممکن است فرد در کودکی صحنه‌های حیوان آزاری را در فیلم‌ها دیده باشد؛ زیرا متاسفانه در برخی فیلم‌ها شاهد پخش چنین صحنه هایی هستیم، به طور مثال در فیلم «یک حبه قند» صحنه‌ای بود که چند بچه یک قورباغه را بسته بودند و آن را آزار می‌دادند. یا ممکن است کودک حیوان آزاری را در سیرک‌ها که خود مصادیق بارز حیوان آزاری هستند، دیده باشند.
فروتن اظهار کرد: همچنین برخی افراد که دست به کودک آزاری می‌زنند در گذشته قربانی خشونت بوده‌اند و در کودکی ممکن است؛ در معرض برخی آسیب های خاص قرار داشتند و سپس چرخه پرخاشگری در آنها از انسان به حیوان تغییر پیدا کرده باشد.
وی با تاکید بر اینکه فرد دارای سلامت روان هرگز نمی‌تواند؛ دست به حیوان آزاری بزند، افزود: قانون ما نیز در این زمینه دچار مشکلاتی است، اگر چه محیط زیست به این مساله ورود کرده، اما سرفصل متقنی برای حیوان آزاری نداریم و در نهایت این رفتار در حد یک بدرفتاری اجتماعی تعریف می‌شود؛ مگر آنکه در مورد گونه‌های خاص جانوری رخ داده باشد.
این رفتارشناس اجتماعی پیشنهاد داد: اگر فضایی ایجاد شود تا فعالان حوزه حقوق و قضا، محیط زیست و رفتاررشناسی وروانشناسی بتوانند؛ سرفصلی جامع را در قانون در این زمینه بنویسند، می‌تواند بر روی افرادی که از روی هیجان خواهی یا بر اساس شیطنت‌های دوره جوانی و نوجوانی این کار را می‌کند؛ بازدارنده باشد.
وی ادامه داد: همچنین ساخت برنامه‌هایی در رسانه‌ها که نشان دهنده میزان دوستی انسان و محیط زیست و حیوان دوستی باشد نیز می‌تواند؛ بسیار موثر واقع شود، باید توجه کنیم که بزرگسالان الگوی مهمی برای کودکان هستند و رفتار آنها در این زمینه بسیار موثر است، اگر قرار است کاری برای مقابله با حیوان آزاری انجام شود، باید همه ابعاد فرآیند حیوان آزاری دیده شود، زیرا این اختلال یک شبه در افراد به وجود نمی‌آید و مانند همه بیماری‌ها و اختلالات روانی یک روند را طی می‌کند.