کارشان ایستادن در تقاطع‌های شلوغ و پرترافیک تهران از صبح تا شب است. فارغ از رفتار برخی از رانندگان که واقعا اعصاب می‌خواهد، آلودگی هوا و صدا قوزبالاقوز برای مأموران راهنمایی و رانندگی شده است. آنها حق ندارند درباره شرایطشان با مردم و افراد عادی صحبت کنند؛ اما گاهی صحبت از یک دغدغه و دلخوری از شرایط کاری و اوضاع ترافیک و... که تأثیر مستقیم روی کارشان دارد، راه دردِدل‌کردن‌شان را باز می‌کند. شاید از شانس من بود که در حین همین درد‌ِدل‌کردن دستش را توی داشبورد ماشین برد و اسپری تنفسی بیرون آورد و چند بار استفاده کرد. همین کار موضوع صحبتمان را به سمت آلودگی هوا و دلخوری از آسیب‌هایی که او و همکارانش در روزهای ناسالم دارند، برد.
به گزارش سلامت نیوز، روزنامه شرق در ادامه می نویسد: این مأمور راهور چندمین مأموری بود که در چهارراهی شلوغ با ترسی محسوس، راضی به حرف‌زدن می‌شد. او هم به سرفه‌های مکرر و اعتراضی که خانواده به او داشته‌اند، اشاره کرد و گفت: بیشتر همکاران ما این مشکلات تنفسی را دارند؛ اما معمولا نمی‌توانیم درباره آنها صحبت کنیم. خیلی کم پیدا می‌شود که مأموری ترجیح بدهد مشکلش را بگوید و جایش را تغییر دهد؛ چون همه زندگی‌اش تغییر می‌کند. بعد هم چند قرص را نشان می‌دهد و می‌گوید مدت‌هاست این قرص‌ها را برای سردرد شدید می‌خورد؛ اما هنوز برای آزمایش نرفته است. این مأمور دلیل مطرح‌نکردن مشکلات جسمی به مقام بالاتر را ترس از جابه‌جاییa مطرح می‌کرد؛ اما اینکه در این جابه‌جایی چه منفعت یا ضرری ایجاد یا حذف می‌شود، دقیقا مشخص نشد. درباره استفاده از اسپری تنفسی توسط دیگر همکارانش از او هم پرسیدم و گفت که استفاده آن را بین همکارانش برای سرفه‌های مکرر دیده است؛ اما می‌داند که معمولا پنهان می‌ماند و اگر من دیده‌ام خیلی شانسی بوده است.
اگرچه سال نو شده است و این روزها هوا یا پاک است یا سالم؛ اما در یکی از روزهای ناسالم سال گذشته که باز هم هوای آسمان تهران را نداشتیم، یکی از نیروهای راهور در محل مأموریت ایست قلبی می‌کند؛ اگرچه پلیس راهور مرگ او را بی‌ربط با آلودگی هوا اعلام کرد؛ اما زمینه‌ای برای پرداختن به موضوع سلامت کارکنان راهور شد. تیمور حسینی، رئیس‌پلیس راهور پایتخت در همان روزها اعلام کرد که این مأمور ٢٧ساله راهور تهران سابقه بیماری ریوی داشته است و با توجه به اینکه در دو سال اخیر مأموریتی در خیابان نداشته، نمی‌توان دلیل مرگ او را مستقیما به آلودگی هوا ربط داد. رئیس‌پلیس راهور پایتخت راهکارهای کاهش آسیب برای مأموران پلیس راهور در روزهای آلوده و ناسالم تهران را همان توزیع ماسک و روزانه یک وعده شیر برای تمام پرسنل اعلام می‌کند و می‌گوید: با این کارها تأثیرات آلودگی هوا را کم می‌کنیم؛ اما درهر‌حال کار پلیس همراه با همین خطرات است.
هر نیروی پلیس راهور باید روزانه حداقل هشت ساعت را کنار خیابان باشد و به گفته رئیس پلیس راهور، این مجموعه چاره‌ای ندارد، جز اینکه از نیروهایش کنار خیابان استفاده کند و به‌همین‌دلیل داشتن بیماری‌های قلبی و ریوی موضوعی عادی برای نیروهای پلیس راهور است و ما تنها با دادن مرخصی تشویقی و فرستادنشان به سفر یا تمرینات و برنامه‌های هفتگی و ماهانه برای پیاده‌روی و کوه‌نوردی بخشی از این آسیب را کم می‌کنیم.
حسینی به وجود این مشکلات اذعان کرده و می‌گوید: تصور کنید روزی هشت ساعت در صدای بوق و دود اگزوز زندگی کنید و هر روز انواع تصادف و رفتارهای زشت و فحاشی برخی از رانندگان را باید تحمل کنید. در واقع آلودگی هوا مشکل مضاعف‌شده روی همه این مشکلات مأموران ماست. در این سال‌ها هم با انجام تست‌های سلامتی دوره‌ای مشکلات مأموران را شناسایی می‌کنیم و در صورت لزوم تغییرات را در شرایط کاری آنها اعمال می‌کنیم و اگر لازم باشد دیگر در کنار خیابان مأموریتی ندارند.
اما با وجود این شفافیت در پاسخ و قبول مشکل از سوی رئیس پلیس راهور پایتخت، سیدمحمدرضا سیداحمدیان، معاون بهداشت، امداد و درمان ناجا در گفت‌وگو با «شرق» وجود انواع بیماری‌های قلبی و تنفسی و تشدید آنها در میان مأموران پلیس راهور ناجا را رد کرد و گفت: اگر مأموری مشکلی داشته باشد، خیلی زود شناسایی می‌شود؛ چراکه شوراهای پزشکی در کل مجموعه نیروی‌های مسلح، ازجمله راهور و نیروی انتظامی فعال است و اگر نیرویی بیماری جدی داشته باشد و بیماری‌اش در این شورا تأیید شود، به‌هیچ‌عنوان در خیابان نگه داشته نمی‌شود و معاف از این نوع مأموریت‌ها خواهند بود و در اصلاح شغلی «طبقه می‌گیرند». این افراد در صورت تأیید بیماری‌شان برای خدمت در ستاد و بخش‌های مختلف اداری معرفی می‌شوند.
وی وجود مأمورانی را که از اسپری تنفسی استفاده می‌کنند هم مسئله‌ای خاص و موردی برشمرد و گفت: اگر موردی بوده که شما مشاهده کرده‌اید، حتما به‌این‌دلیل است که آن مأمور از شرایط و تسهیلاتی که برایشان قرار داده، بی‌اطلاع است؛ درحال‌حاضر چند مدل از شوراهای پزشکی در تهران بزرگ، ستاد و استان‌ها به شکل بدوی و منطقه‌ای و عالی فعال است و خیلی زود به پرونده‌ها رسیدگی می‌کنند و اگر فردی معرفی و پرونده‌اش تأیید شود، حتما معاف خواهد بود؛ علاوه‌بر‌این پایش سالانه و چهارساله برای همه مأموران وجود دارد که همه اجزای سلامت جسم و روان بررسی می‌شود و در صورت لزوم اقدامات پیشگیرانه صورت می‌گیرد.
سیداحمدیان درعین‌حال آلودگی هوا را روی سلامت کلی افراد تأثیرگذار می‌داند و می‌گوید: مأموران راهور و سایر مجموعه‌ها همانند مردم ساعت‌ها در خیابان‌ها هستند و در معرض انواع آسیب قرار می‌گیرند. در شرایط آلودگی هوا بسیاری از بیماری‌ها، ازجمله سرماخوردگی تشدید شده و دوره درمان را به درازا می‌برد؛ البته سیداحمدیان تأکید کرد که سال ٩٤ و در روزهای ناسالم هوای تهران موردی از بیماری با مشخصه آلودگی هوا نداشته‌ایم. او تأکید می‌کند که مأموران پلیس در بخش‌های مختلف در معرض انواع آسیب‌ها و بیماری‌ها هستند؛ اما با غربالگری و گزارش‌های میدانی و نظارتی اقدامات پیشگیرانه را انجام می‌دهند. در میان این اظهارات مسئولان قبول اصل موضوع مشهود است؛ اما گویا راه‌حل اساسی برای آن وجود ندارد؛ به‌این‌ترتیب از رئیس پلیس تا نیروهای کادر کنار خیابان این شرایط را پذیرفته‌اند و قبول دارند که شرایط آنها دو حالت دارد. یا هنوز به انواع بیماری‌های تنفسی، قلبی و عروقی یا اعصاب و روان مبتلا نشده‌اند و مأموریت‌ها در سطح خیابان‌ها را انجام می‌دهند یا بیمار شده‌اند و تکلیف‌شان معلوم است. در این حالت یا در غربالگری‌ها شناسایی می‌شوند یا مثل همین چند موردی که در گزارش نمونه‌اش را آوردیم، ترجیح می‌دهند در همان شرایط بمانند و تغییر شغلی نداشته باشند.
یکی از همین مأموران که در تقاطعی شلوغ در شمال تهران هر روزش را می‌گذراند، به گودبرداری عظیمی که در گوشه تقاطع با جرثقیل‌های عظیم‌الجثه بالا رفته بود، اشاره کرد و گفت: این تقاطع را نگاه کنید، ترافیکش به دلیل پس‌زدن ترافیک خیابان‌های اطراف است. حالا تصور کنید این برج که همه‌اش هم تجاری است، چه باری از تقاضای سفر و پارکینگ و رفت‌وآمد را به اینجا اضافه می‌کند و آن‌وقت چه به سر ما می‌آید. مردم طوری به ما نگاه می‌کنند، انگار ما محکوم به اینجاماندن کنار خیابان هستیم و اصل خدمت‌کردن معمولا به چشم نمی‌آید.