خلاص شدن از دست زبالههایی که روزانه توسط مردم این کره خاکی تولید میشود، چالش دیرینهای است که باید به دقت مورد بررسی قرار گرفته و بهترین راهکارها برای رسیدگی به آن مد نظر قرار بگیرند. کارشناسان شهری و محیط زیست معتقدند: در شرایطی که بحرانهای گوناگونی بهداشت، سلامت و امنیت عمومی را در شهرها تهدید میکند دفع نامناسب ، غیر استاندارد و رعایت نکردن اصول بهداشتی انواع زبالهها خطرات زیست محیطی و مهمتر از همه، مشکلات بهداشتی و حیاتی متعددی را برای شهروندان جوامع مختلف به دنبال دارد.
به گزارش سلامت نیوز،روزنامه ایران در ادامه نوشت: این مسأله هم اینک برای بیشتر دولتمردان کشورهای خارجی جز اولویتها و برنامههای اصلی قرار گرفته و برای حل این معضل زیست محیطی بودجههای کلانی اختصاص داده میشود. آنها بر این باورند: در حال حاضر مدیریت وضعیت زباله در کشورهای اروپایی به موضوعی بغرنج تبدیل شده به طوری که در اروپا سالانه حدود 3 میلیارد تن زباله تولید شده و سهم هر فرد به حدود 6 تن در سال میرسد. از اینرو چالشهایی که پیش روی مقامات اروپایی قرار گرفته، آنها را به مرحلهای رسانده که باید با تمام توان خود و نیز برخی حمایتهای مالی و تجاری راهکاری مناسب را برای این معضل بیابند. هرچند هر سال آخرین مطالعات و تحقیقات علمی در نشستهایی با حضور متخصصان و کارشناسان برگزار میشود اما کارشناسان محیط زیست در ادامه با اشاره به انواع روش های دفع بهداشتی زبالهها و خطرات ناشی از آن میگویند: دفن زباله غالباً به دو شکل دفن سطحی یا نزدیک به سطح و دفن عمیق و درونی انجام میگیرد. در این روش، محفظههای نگهداری زباله در قسمتهای مخصوصی قرار گرفته و سپس روی آن را با لایهای نفوذناپذیر و خاک میپوشانند. در برخی موارد نیز دفن سطحی یا نزدیک به زمین در حفرهای کانال مانند در زیر زمین صورت میگیرد. در روش قبلی، حفرههای دفن زباله از سطح زمین به یکدیگر مرتبط بودند ولی در دفن زیر سطحی، حفاری کانالها در زیر زمین انجام شده ولی این امکان در دهها متر زیر سطح زمین نیز امکانپذیر است.
آنها میافزایند: دفن عمقی نیز بیشتر در انهدام زبالههای رادیواکتیو و حاوی اشعه صورت میگیرد تا محیط زیست و انسانها از خطرات احتمالی در امان بمانند. بسیاری از کشورها مانند آرژانتین، استرالیا، بلژیک، جمهوری چک، فنلاند، ژاپن، هلند، کره، روسیه، اسپانیا، سوئد، سوئیس و امریکا از روش دفن عمقی به عنوان بهترین روش دفن زبالههای رادیواکتیوی استفاده میکنند. در سوئد، از محفظههای مسی و فلزی برای نگهداری سوختهای مصرفی استفاده میشود. بعد از قرار گرفتن محفظهها در عمق 500 متری زمین، روی آن را با لایهای خاک رس «بنتونیت» میپوشانند تا در مدت زمان طولانی بتواند مانع از انتشار مواد رادیواکتیو دفن شده گردند.
کارشناسان در ادامه با اشاره به نمونههایی در این خصوص توضیح میدهند: کشور تایلند در زمان وقوع سونامی اقیانوس هند و پس از سال 2004 با بیش از 80 میلیون تن زباله روبهرو شد که این کشور را در وضعیت خطرناکی قرار داد. رفتگران نقش بسیار مهمی در راهکارهای بازیافت زباله پس از وقوع سونامی سال 2004 در اندونزی داشتند. امواج بلند این سونامی حجم بالایی از زباله را در مناطق مختلف این کشور بر جای گذاشت. مقادیر زیاد زباله در زمینهای خصوصی منطقه «Aceh Barat» اندونزی تخلیه شد که هزینهای بالغ بر 2 میلیون دلار را در برگرفت. به طور کلی، حجم تولید و انهدام زباله ایجاد شده طی بروز زلزله و سونامی در یکی از مناطق اندونزی به حدود 853 هزار و 930 متر مکعب میرسید.
آنها به راهکارهای دیگری درباره دفن زبالهها و پسماندهای خطرناک در سایر کشور ها اشاره میکنند و میگویند: در بیشتر کشورهای توسعه یافته با بهکارگیری تکنولوژیهای نوین از روشهای خاصی استفاده میشود به طور مثال مخازن نگهداری زبالهها در امریکا، در عمق 300 متری زیر زمین دفن شده و با لایه غیر اشباعی از سنگهای آتشفشانی پوشیده میشوند. البته بسیاری از مخازن زباله برای مقاومت در برابر خورده شدگی، از فلز دو لایه ساخته شده و پوشش خارجی آن در برابر خوردگی آلیاژها مقاوم است.
همچنین در مناطق شمالی آلمان و هلند نیز برای دفع زبالهها زمینهای نمکی وجود دارد که به جای سطح نمکی، دارای گنبدهای نمکی است. برخی معادن قدیمی نمک در آلمان به منظور دفع زباله مورد استفاده قرار میگرفت ولی در حال حاضر اجازه دفن زباله در آنها داده نمیشود و دولت آلمان منطقه وسیعی را برای این منظور اختصاص داده است. مخازن نگهداری زباله در انگلیس نیز از جنس فلز ضد زنگ بوده و در داخل مخازن سنگی و زیر سطح آب قرار میگیرند. محققان به طور مداوم این زبالهها را بررسی کرده و در مواقع لزوم مورد بازیافت قرار میدهند. از سوی دیگر، تا زمان محکم ماندن درب مخازن، مانع از تماس آب زیرزمینی با زبالهها میشوند.
منبع:
http: //www. greenprospectsasia. com
http: //www. world-nuclear. org