به گزارش ایرنا از پایگاه اینترنتی از ساینس، بیابان زایی نوعی تخریب زمین است که در آن منطقه ای با زمین های تقریبا خشک، به طور فزاینده ای خشک و لم یزرع می شود.معمولا چنین منطقه ای آب، پوشش گیاهی و حیات وحش خود را از دست می دهد. عوامل گوناگونی مانند تغییر اقلیم و فعالیت های انسانی در این باره موثرند.
بیابان زایی پدیده ای است که روز به روز توسعه می یابد به ویژه برای کشورهای کم آب، خشک و نیمه خشک زنگ خطری است که باید جدی گرفته شود.بیابان زایی بیشتر در مناطقی بروز می کند که بارش باران محدود و یا کمیاب است.
در آفریقا برای خاتمه دادن به بیابان زایی اقدامات زیادی انجام شده است، اول اینکه در روستاهای مختلف آفریقا گروه های کوچکی به نام «نم» (Naam) تشکیل شده است که با فقر و بیابان زایی مبارزه می کند.
این افراد شروع به کاشت درخت و آزمایش روش های جدید کشاورزی کردند.گروهی دیگری از این امدادگران که در منطقه «ساحل» ( Sahel) بسر می بردند ، به کشف مهمی رسیدند ؛ آنها متوجه شدند که از برخی انواع سنگ ها می توان به عنوان کود برای کمک به رشد پوشش گیاهی استفاده کرد.ساحل، منطقه ای است با اقلیم و تنوع زیستی مشابه که میان صحرای بزرگ آفریقا و ساوانای سودان قرار گرفته است. این منطقه در شمال آفریقا از اقیانوس اطلس تا دریای سرخ کشیده شده است.
علاوه بر این زنان بسیاری در منطقه ساحل برنامه ای به نام C.A.R.E برای کاشت درخت را آغاز کردند.مردم می دانند که درختان بسیار مهم هستند زیرا در صورت استفاده درست از آنها می توانند بهره های زیادی برده و یا حداقل به عنوان یک منبع بزرگ سوخت محسوب می شوند.امروز مردم ساحل اقدامات بسیاری برای پیشگیری از بروز بیابان زایی انجام می دهند.دانشمندان و مردمی که در منطقه ساحل زندگی می کنند نیازهای متفاوتی دارند. مردمی که در ساحل زندگی می کنند تصور می کنند که مهمترین مسئله استاندارهای زندگی است اما دانشمندان این منطقه حفظ محیط زیست را مهمترین عامل حیات و ادامه بقا می دانند.
برای این منظور محققان و مردم این منطقه باید در نشست مشترکی به تفاهماتی دست یابند که منظور هر دو گروه تامین شود.از دیگر اقداماتی که برای مقابله با بیابان زایی می توان انجام داد این است که کشاورزان به منظور جلوگیری از فرسایش خاک علاوه بر کاشت محصولات کشاورزی، گیاهان چند ساله نیز بکارند.
منبع : خبرگزاری ایرنا