به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، سندرم کوشینگ اندوژنوس در واقع یک اختلال در عملکرد غدد درون ریز است و در ایجاد این اختلال غده فوق کلیوی و غده هیپوفیز دخالت دارند. علایم این سندرم در اثر زیاد ترشح شدن هورمون کورتیزول مانندی که توسط غده فوق کلیوی تولید میشود به وجود می‌آیند. افزایش ترشح این هورمون می‌تواند دلایل مختلفی چون وجود تومور در غده فوق کلیوی و یا وجود تومور در غده هیپوفیز باشد که باعث ترشح بیش از اندازه هورمونی از غده هیپوفیز میشود و محرک ترشح هورمون شبه کورتیزولی از غده فوق کلیوی است.
این سندرم عمدتا افراد بالغ بین ۲۵ تا ۴۰ ساله را مبتلا می سازد. به گفته کارشناسان دارویی در سازمان غذا و داروی آمریکا، کورلیم در واقع می‌تواند از پیوستن هورمون کورتیزول به گیرنده آن جلوگیری کند. بنابراین گزارش، داروی کورلیم که یکی از محصولات مهم شرکت داروسازی «کورسپت تراپتیک» است، تولید کورتیزول را کاهش نمی‌دهد اما اثرات نامطلوب تولید بیش از حد این هورمون مثل افزایش قند خون را کمتر می‌کند.
به گفته پزشکان، شایع‌ترین علائم این سندرم شامل گرد شدن صورت و پف کردن چشم‌ها، رنگ قرمز گلگون صورت، رشد موهای صورت در زنان، تجمع چربی در نواحی کمر و پشت همراه با به وجود آمدن نواری قرمز روی پوست، فشار خون بالا، تغییرات روانی و عاطفی گاهی حتی تا حد روان‌پریشی، تغییرات عادت ماهانه مثل توقف عادت ماهانه و افزایش یا نامنظمی دوره خونریزی و نیز کاهش مقاومت در برابر عفونت‌ها هستند.
این سندرم را به نام hypercortisolism (افزایش کورتیزول ) نیز می نامند. هورمون کورتیزول اعمال مهمی را در بدن انجام می دهد، اما هنگامیکه مقدار آن در بدن زیاد شود، اثرات منفی در بدن دارد. کورتیزول از آنجا که به نام هیدروکورتیزون نیز می باشد، در گروه گلوکوکورتیکوئید طبقه بندی میشود( یکی از تاثیرات آن بر روی متابولیسم گلوکز می باشد. سندرم کوشینگ بسیار کم و نادر است. به طوریکه محاسبه شده ۱۵ ۱۰ میلیون نفر در هر سال مبتلا به این اختلال هورمونی می شوند.
طبق اعلام این سازمان، تاکنون بی‌خطر بودن و کارآیی کورلیم در بیماران مبتلا به این سندرم در یک آزمایش بالینی با حضور ۵۰ بیمار مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین شایع‌ترین عوارض جانبی این دارو در بیماران مزبور شامل حالت تهوع، خستگی ، سردرد، استفراغ، تورم اندام‌های تحتانی، سرگیجه و کاهش اشتها بوده است.
به توصیه متخصصان، مهمترین نکته در رژیم غذایی این بیماران، افزایش میزان پروتئین و پتاسیم موجود در برنامه غذایی روزانه و کاهش مصرف کالری، کربوهیدرات و سدیم است.