یک کارشناس روانشناسی صنعتی – سازمانی گفت: فرهنگ ایمنی کار در جوامع کارگری و کارفرمائی جدی گرفته نمیشود.
«حسین شکرکن» با اشاره به نگرش هزینهبر بودن این اصل مهم در محیطهای کار به خبرنگار ایلنا گفت: تا زمانیکه مسئله ایمنی درونیسازی، باورمند نشده باشد، همچنان در محیطهای کار شاهد حوادث کار خواهیم بود.
این عضو انجمن روانشناسی صنعتی – سازمانی ادامه داد: در صورت هزینه نشدن بر ایمنی کار سود آن ممکن است در کوتاه مدت در قلک کارفرما ریخته شود اما در صورت هزینه شدن منجر به بهرهوری نیروی انسانی در بلندمدت خواهد شد.
شکرکن ادامه داد: ابعاد هزینههای اجتماعی، انسانی، اقتصادی نادیده گرفتن بهداشت و ایمنی در کار بسیار بالاتر از هزینههای اجرا و فرهنگسازی آن است.
شکرکن با تأکید این نکته مهم که ایمنی در کار ارتباط مستقیم با بهرهوری عوامل انسانی دارد، اظهار داشت: مسئله ایمنی در محیط کار یک موضوع بین رشتهای است که ابعاد فنی، بهداشت محیط، صنعتی و سازمانی را در بر میگیرد و همکاری افراد این حوزهها منجر به بهینه شدن شرایط کار گردد.
این کارشناس روانشناسی صنعتی – سازمانی ضمن اشاره به بالا بودن خطای انسانی در حوادث کاری، این حوادث را موضوعاتی در خلأ ایجاد شده ندانسته و بیان میکند: تمامی این خطاهای انسانی در بستر یک دسته از عوامل محیطی کار روی میدهند.
شکرکن تأکید کرد: در ایران تنها بخش HSE در صنایع را میبینیم که بر روی ایمنی مسائل فنی بهداشت محیط کار تکیه دارند و بعد بهداشت عوامل انسانی نادیده گرفته میشود.
وی اظهار داشت: کارگری که بهدلیل اختلاف با کارفرما بر سر حقوق و دستمزد دچار استرس میشود ناگزیر در پای دستگاه دچار صانحه میشود، اینگونه عوامل حادثهزای ناملموس تأثیری مستقیم در بروز حوادث کاری دارند.
شکرکن نگرش جدی بر ایجاد بخش روانشناسی صنعتی – سازمانی در کارگاهها، سازمانها و صنایع را گامی مهم برای کاهش حوادث کار دانست و گفت: کیفی بودن عوامل ایجاد حوادث کار مانع از بررسی علت ایجاد آن نمیشود و جای این بخش در بسیاری از سازمانهای ما خالی است.
منبع : خبرگزاری کار ایران (ایلنا)