دکتر سیدموید علویان در گفتگو با خبرنگار مهر اظهارداشت: هپاتیت C جزو بیماریهای منتقله از راه تماس با خون و فرآورده های خونی آلوده است.
وی با اعلام اینکه هپاتیت های ویروسی از دو راه منتقل می شوند، افزود: راه خوارکی و دیگری تماس با خون فرد آلوده است که در این بین، تیغ و سرنگ مشترک از راههای تماس با خون آلوده به شمار می رود.
علویان ادامه داد: هپاتیت C در 80 درصد موارد در بدن انسان مزمن می شود و در مدت 20 تا 30 سال آسیب جدی به کبد وارد می کند و این عضو بدن دچار نارسایی می شود که در این مرحله به درمانهای قوی تر و پیوند کبد نیاز است اما باید توجه داشت که درمان هپاتیت C سخت است.
وی با عنوان این مطلب که راه انتقال هپاتیت C در 20 درصد موارد ناشناخته است، گفت: هر کسی در طول زندگی خود می تواند با جراحت و یا موارد دیگر برخورد داشته باشد به ویژه مراکز دندانپزشکی تجربی که تجربه ای در کنترل عفونت ندارند. همچنین، اگر افراد در مراکز غیر بهداشتی حجامت کنند خطر انتقال هپاتیت ویروسی B و C و ایدز از این طریق نیز وجود دارد.
علویان افزود: کسانی که از سال 75 خون و فرآورده های خونی آلوده گرفته اند در معرض خطر ابتلا به هپاتیت هستند. این ویروس تا سال 1990 ناشناخته بود و کسانی که تا پیش از این سال خون گرفته اند احتمال ابتلای آنها وجود دارد این افراد غالبا بیماران هموفیلی، تالاسمی و دیالیزی هستند و یا حتی کسانی که سابقه اعتیاد تزریقی داشته و دارند.
وی با عنوان این مطلب که راه انتقال هپاتیت در ایران اغلب از طریق استفاده از سرنگ تزریقی مشترک است، تاکید کرد: شیوع هپاتیت ویروسی B طی 20 سال اخیر در کشور و دنیا رو به کاهش گذاشته است که علت آن در دنیا واکسیناسیون نوزادان و افراد پرخطر، غربالگری زنان باردار و واکسیناسیون شاغلان حرف پزشکی است. در حال حاضر نیز به جز دو استان گلستان و سیستان و بلوچستان، در دیگر استانهای کشور شیوع هپاتیت B، حدود 2 درصد و کمتر از 2 درصد است که این حاکی از شیوع رو به افول هپاتیت B است. بنابراین درباره هپاتیت B با خطر جدی روبرو نیستیم اما درباره هپاتیت C اگرچه نیم درصد از جمعیت عادی کشور به این عفونت ویروسی آلوده هستند اما به علت نداشتن واکسن و وجود رفتارهای پرخطر و درمانهای هزینه بر، پیشگیری از ابتلا به آن اهمیت زیادی دارد.
این فوق تخصص گوارش و کبد گفت: هپاتیت C در ایران در مقایسه با کشورهای همسایه و هپاتیت B، شیوع کمتری دارد اما به لحاظ پیشگیری و درمان دشوارتر است.
رئیس شبکه هپاتیت ایران افزود: هم اکنون در دنیا سه تیم مجرب و با تجربه در خصوص تهیه واکسن هپاتیت C تلاش می کنند که یکی از این تیمها در آلمان است که ایرانیان نیز جزو این تیم تحقیقاتی هستند اما تاکنون پیشرفت جالب توجهی که به کشف واکسن هپاتیت C منجر شود حاصل نشده و به نظر می رسد تا رسیدن به واکسن هپاتیت C راه طولانی در پیش داریم.
علویان با عنوان این مطلب که اساس درمان در هپاتیت C تقویت سیستم ایمنی به کمک استفاده از "آلفا اینترفرون" و داروی "ریباویرین" است، گفت: در هر حال همیشه در پروتکل درمانی هپاتیت اینترفرون وجود داشته است و جامعه پزشکی و بیماران همواره در آرزوی رهایی از استفاده از اینترفرون بودند و امیدوار بودند که هپاتیت فقط به کمک قرص درمان شود.
وی ادامه داد: در حال حاضر داروی جدیدی کشف شده و به تایید دو سازمان دارویی آمریکا رسیده است که امکان درمان بدون نیاز به اینترفرون را فراهم کرده است.
رئیس شبکه هپاتیت کشور گفت: 6 نوع ژنوتیپ ویروس هپاتیت C وجود دارد که در ایران ژنوتیپ 5 و 6 (ژنوتیپ 6 بسیار نادر) را نداریم ژنوتیپ غالب 1، 2، 3 و نوع شایع در بیماران دیالیزی ژنوتیپ 4 است امکان درمان هپاتیت C با ژنوتیپ 2 و 3 از نوع خوراکی بدون استفاده از اینترفرون وجود دارد که با استفاده از داروی جدید تا بیش از 90 درصد امکان پاسخ به درمان در هپاتیت ویروسی با ژنوتیپ 2 و 3 در مدت 6 ماه وجود دارد.
علویان گفت: درمان با این دارو قویتر، بهتر و با عوارض کمتر برای بیماران است و می توان از آن برای فرم شدید و مقاوم به درمان استفاده کرد. در حال حاضر نیز، بیش از 13 داروی دیگر در دنیا در مرحله تحقیق و پژوهش است.
رئیس شبکه هپاتیت ایران در پایان از برگزاری کنگره یک روزه تازه های درمان هپاتیت C در روز سوم بهمن ماه امسال در هتل همای تهران خبر داد و افزود: در این کنگره، قرار است که داروی جدید درمان هپاتیت C به همکاران و متخصصین شناسانده شود.
منبع : خبرگزاری مهر