به دنبال طرح این درخواست، دکتر فرهنگ قصریانی صبح روز دوشنبه دوم دی ماه در گرگان حاضر شد و پس از بازدید از محل پیشنهادی برای ساخت جاده ابر در بالادست روستای شیرین‌آباد گفت که «بحث ساخت جاده جدید از منظر فنی کاملا تمام شده است و من نمی‌دانم که چرا دوباره مطرح شده و وقت اضافی از سازمان می‌گیرد.» او تاکید کرد که منطقه مورد تقاضا اولا صعب‌العبور و کوهستانی است که باید ستیغ البرز را خراش دهد و در همین حال زیستگاه‌های بکر ما را تحت تاثیر قرار می‌دهد و قاعدتا رویشگاه‌های جنگلی را نیز متاثرخواهد کرد.»
قصریانی گفت: «مطمئنا با ایجاد این جاده، صدمات جبران‌ناپذیری بر محیط زیست منطقه وارد خواهد شد و خطرات بسیاری را از جمله رانش و ریزش برای شهروندان در بر خواهد داشت. ساخت جاده ابر علاوه بر این، گدار حیوانات، زیستگاه‌ها و رویشگاه‌ها را با مشکل مواجه خواهد کرد و من فکر می‌کنم هر کارشناس بی‌تجربه‌یی با یک نگاه بسیار سطحی، به این نکته خواهد رسید که این جاده از منظر اصول محیط زیستی قابل توجیه نیست.»
مدیرکل محیط زیست گلستان نیز با اشاره به اینکه ساخت جاده‌یی که قرار است دو شهرستان با ویژگی‌های نه چندان خاص اقتصادی را به هم متصل کند و در همین حال 3 جاده دیگر نیز با 20 دقیقه اختلاف در منطقه وجود دارد، منطقی به نظر نمی‌رسد گفت: «با سوابقی که از جاده ابر هست و بازدیدی که امروز داشتیم هر بیننده‌یی غیرکارشناس که منطقه را ببیند تردید نمی‌کند که آنجا مناسب جاده‌سازی نیست. اگر قرار است برای ایجاد جاده، کوه را بشکافیم مرز اکولوژیک را جدا کرده‌ایم و این جدایی در مسیری که جنگل‌های هیرکانی را در دل خود دارد اساسا غیرکارشناسی و اشتباه است. اسماعیل مهاجر تاکید کرد که ما مخالف جاده و توسعه نیستیم ولی نباید کاری کنیم که منابع ملی و زیستگاه هایمان آسیب ببینند و آیندگان ما را برای آن نکوهش کنند. وی گفت که ساخت این جاده اساسا به صلاح و صرفه نیست و حتی اگر با صرف میلیاردها تومان سرمایه ملی، تونل هم زده شود باز هم این کار نه علمی است و نه اقتصادی و امیدوارم نمایندگان عزیزی که در شاهرود و علی‌آباد و گرگان پیگیر این طرح هستند و ائمه محترم جمعه و مردمی که تمایل به احداث راه در این مسیر دارند بروند از نزدیک این راه را ببینند و ملاحظه کنند که اگر جاده دسترسی برای تردد تعداد زیادی انسان و خودرو در آنجا ساخته شود چه بر سر منطقه می‌آید.»
دکتر مهاجر گفت: برای برون‌رفت از مشکلات اجتماعی و محیط‌زیستی هر دو استان گلستان و سمنان و مسوولان شهرهای علی‌آباد و شاهرود، پیشنهاد می‌کنم ساخت این جاده مورد مطالعات ارزیابی محیط زیستی قرار بگیرد و همه ما تابع نتایج این مطالعات علمی باشیم.
جاده‌یی بدون ارزیابی محیط زیستی
جالب این بود که همه این دعواها برای ساخت جاده‌یی رخ می‌داد که هنوز انجام عملیات ارزیابی محیط زیستی آن انجام نشده بود. مطالعات ارزیابی زیست محیطی که در ماده 82 قانون برنامه دوم توسعه و مصوبات متعدد شورای عالی محیط زیست بر آن تاکید شده یکی از مهم‌ترین اهرم‌های قانونی - ملی است که تمام طرح‌ها باید آن را طی کنند و ضرورت آن ریشه در اصل هفدهم مصوبه اجلاس زمین در ریودوژانیرو (1992) دارد.
اما این مطالعات درباره جاده جنگل ابر انجام نشد و این در حالی بود که اخبار ضدونقیض فراوانی از سوی سازمان‌های متولی به گوش می‌رسید. بعدها دکتر معصومه ابتکار اعلام کرد که مصوبه جاده ابر خلاف برنامه چهارم توسعه بوده و به همین دلیل اجازه ساخت آن در زمان وی داده نشده است. همچنین مسوولان پیشین سازمان جنگل‌ها اعلام کردند که طرح احداث جاده ابر در زمان ایشان نیز مطرح شده بود که با توجه به میزان تخریب جدی جنگل ابر آن را رد کرده‌اند. کاظم نصرتی، رییس اسبق سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور در این باره گفت که سازمان منابع طبیعی از ابتدا با این طرح مخالف بوده است. ما هم آن زمان سه مرتبه برای بازدید به منطقه رفتیم و به علت آنکه تخریب بخش وسیعی از جنگل را دربرداشت حتی مطالعه روی این طرح را نیز متوقف کردیم. بعد از این مناقشه‌ها دولت راه جدیدی برای راضی کردن جماعتی که به دنبال ساخت جاده به هر قیمت بودند پیدا کرد و آن، گرفتن اختیار تصمیم‌گیری از سازمان محیط زیست و سپردن آن به دست استانداران دو استان گلستان و سمنان بود. این نخستین قدم دولت احمدی‌نژاد برای کاهش اختیارات محیط زیست بدون تغییر متون صریح قانونی نبود. پیش از این نیز سرنوشت جاده پارک ملی گلستان به استاندار این استان سپرده شده بود. در همین حال رییس جدید سازمان محیط زیست همسوتر از گذشته برای ساخت این جاده با دولت همکاری کرد. محمدی‌زاده تمام راه‌های نرفته واعظ جوادی را رفت تا بتواند طراح جاده ابر را راضی نگه دارد. موضوع تا آنجا پیش رفت که در پاییز سال 1390 تعدادی از افراد ناشناس، در اعتراض به ساخته نشدن جاده ابر به جنگل‌های علی‌آباد ریختند و در روز روشن ده‌ها اصله از درختان ارزشمند آنجا را قطع کردند. این واقعه از نظر برخی فعالان حوزه محیط زیست به پیدایش نخستین گروه‌های فشار در محیط زیست تعبیر شد. جالب اینجاست که ادارات کل منابع طبیعی و محیط زیست دو استان در این باره سکوت اختیار کردند و هیچ واکنشی به متخلفان نشان ندادند.
به نام مردم و به کام زمین‌خواران
درست یک سال پس از این رخداد، دلاور نجفی خبر از «دست‌های پشت پرده در پروژه جاده ابر» داد.
او به صراحت گفت که برخی افرادی که ساخت جاده ابر را پیگیری می‌کردند منافعی در آنجا داشتند و حتی این را به صراحت هم به بنده می‌گفتند. بعضی زمین داشتند؛ بعضی طرح‌های اقتصادی مثل پرورش ماهی و البته کارهای دیگر اقتصادی. این جاده برای خود آنها منفعت داشت نه مردم و مردم در واقع دستاویزی برای منافع شخصی و اقتصادی آنها بودند. نمی‌خواهم بگویم هیچ کدام از مردم نمی‌خواهند. اما مردم را می‌توانیم توجیه کنیم. اگر ما آسیب‌هایی که به جنگل و زندگی آنها می‌خورد را برایشان توضیح بدهیم فکر می‌کنم آنها از این جاده صرف نظر می‌کنند. دلاور نجفی با اشاره به اینکه «شک ندارم که همین مقاومت‌ها باعث رفتن خانم واعظ جوادی و آمدن آقای محمدی‌زاده به سازمان محیط زیست شد، خاطره‌یی را از زمان فاطمه واعظ‌جوادی نقل کرد: « آقای احمدی‌نژاد جمله‌یی را آنجا مطرح کرد؛ هر چند با خنده اما به نظر من از منویات قلبی ایشان بود. رییس‌جمهور در حضور بیش از 100 نفر گفت «ما هر کاری می‌خواهیم در این مملکت انجام بدهیم خانم جوادی موی دماغ ما می‌شود.» من فکر می‌کنم این حرف جدی بود. »
منبع: خبر آنلاین