مقدمه:
اين آيين‌نامه مشتمل بر ده فصل و 110 ماده باستناد ماده 47 قانون كار تدوين و در جلسه شورايعالي حفاظت فني مورخ 21/12/1340 (شصت و ششمين جلسه) به تصويب نهايي رسيده و قابل اجرا است.
پشتوانه قانوني در پيادهسازي نظام مديريت ايمني به عنوان يكي از الزامات قانوني ميتواند مورد استفاده شركتها و سازمان ها قرار گيرد.
به تجربه ثابت شده است كه صرفاً شناخت عمومي از وسايل و تجهيزات حفاظت فردي مرتبط با فعّاليتهاي جاري در شركت كافي بنظر نميرسد و كاركنان ميبايد در مشاغل مربوطه جهت كاربرد صحيح اينگونه تجهيزات و البسه ايمني، تحت آموزشهاي تخصّصي كوتاه مدّت نيز قرار گيرند.
فصل اول - لباس كار
ماده 1: لباس كار بايستي با توجه به خطراتي كه در حين كار براي كارگر مربوطه پيش آمد مي‌نمايد انتخاب شده و به ترتيبي باشد كه از بروز خطرات تا حد ممكن جلوگيري نمايد.
ماده 2: لباس كار بايد مناسب با بدن كارگر استفاده كننده بوده و هيچ قسمت آن آزاد نباشد كمر آن هميشه بسته و جيبهاي آن كوچك بوده و حتي الامكان تعداد جيبها كم باشد.
ماده 3: كارگراني كه با ماشين كار مي‌كنند و يا در جوار ماشين آلات مشغول كار هستند بايد لباس كاري در بر داشته باشند كه هيچ قسمت آن باز و يا پاره نباشد، بستن كراوات، آويزان نمودن زنجير ساعت و كليد و نظائر آنها روي لباس كار اكيداً ممنوع است.
ماده 4: در محل كاري كه احتمال خطر انفجار و يا حريق باشد استفاده از يقه نورگير (آفتاب گردان) و زه و دسته عينك كه از انواع سلولوئيد ساخته شده‌اند و همچنين همراه داشتن ساير مواد قابل اشتعال براي كارگران مربوطه اكيداً ممنوع است.
ماده 5: در صورتي كه انجام كاري ايجاب نمايد كه كارگر آستين لباس كار خود را مستمراً بالا بزند بايستي از لباس كار آستين كوتاه استفاده نمايد.
ماده 6: كارگراني كه در محيط آلوده به گرد و غبار قابل اشتعال و انفجار و يا مسموم كننده بكار اشتغال دارند نبايد لباس‌هاي جيب دار و يا لبه دار (دوبل شلوار) در بر داشته باشند چون ممكن است گرد و غبار مزبور در چين و لبه لباس باقي بماند.
ماده 7: لباس و كلاه حفاظتي (باشلق) مخصوص كارگراني كه با مواد خورنده و يا مضر كار مي‌كنند بايد آب و گاز در آن نفوذ ننموده و جنس آن مناسب با نوع ماده و يا موادي كه با آنها كار مي‌كنند باشد.
ماده 8: لباس نسوز مخصوص حفاظت در مقابل حريق و يا انفجاري كه ممكن است ناگهان در حين انجام كار پديد آيد بايد لباس كاملي كه با شلق و دستكش و كفش از يك تكه و سر هم است ساخته شده باشد.
ماده 9: وسايل حفاظتي كارگراني كه با مواد راديواكتيو كار مي‌كنند بايد طبق نمونه‌هاي مخصوصي كه به تصويب وزارت كار رسيده است باشد.
فصل دوم - پيش بند
ماده 10: در وسايل قطعات دوار و متحرك ماشين‌ها و همچنين در جوار آنها نبايد از پيش بند استفاده شود.
ماده 11: چنانچه در مقابل و يا در جوار قطعات دوار و متحرك ماشين‌ها استفاده از پيش بند ضروري باشد بايد پيش بند مزبور از دو تيكه تهيه شود به‌طوري‌كه قسمت پايين تنه از قسمت بالا تنه مجزا بوده و به قسمي بسته شود تا در مواردي كه بطور اتفاق قسمتي از آن را ماشين در حال كار بگيرد فوراً و به سهولت باز شود و بدين ترتيب خطري متوجه كارگر مربوطه ننمايد.
ماده 12: پيش بندهاي مخصوص كارگراني كه در مقابل شعله و با آتش‌هاي بدون حفاظ و يا در مقابل فلزات مذاب كار مي‌كنند بايد تمام سينه را پوشانيده و از جنسي تهيه شود كه در برابر آتش كاملاً مقاومت داشته باشد.
ماده 13: پيش بند مخصوص كارگراني كه با مايعات خورنده مثل اسيدها و مواد قليايي سوزاننده كار مي‌كنند بايد از كائوچوي طبيعي يا صنعتي و يا از مواد ديگري تهيه گردد كه در مقابل مايعات خورنده مقاومت داشته و تمام سينه را نيز بپوشاند.
ماده 14: پيش بندهاي سربي براي حفاظت در مقابل اشعه ايكس بايد جناق و تمام قفسه سينه را پوشانده و 30 تا 40 سانتيمتر پايين‌تر از كمر را نيز محفوظ نگهدارد.
ماده 15: قدرت حفاظت پيش بندهاي سربي بايد لااقل معادل ضخامت يك ميليمتر سرب خالص باشد.
فصل سوم - كاسك (كلاه خود)
ماده 16: كارگراني كه مواجه با خطر سقوط يا پرتاب شيئي روي سرشان هستند بايد از كاسك فلزي استفاده نمايند.
ماده 17: وزن كاسك (كلاه خود) بطور كامل نبايد از 400 گرم تجاوز نمايد.
ماده18: كاسك بايد از مواد غيرقابل احتراق ساخته شده و در مقابل جريان برق عايق باشد.
ماده 19: به منظور حفاظت سر، صورت، پشت، گردن دور تا دور كاسك بايد لبه دار باشد.
ماده 20: براي كار در فضاي نسبتاً كوچك و تنگ كاسك بايد كوتاه بوده و در صورت لزوم فاقد لبه باشد.
ماده 21: كاسك‌هايي كه در فضاي خيلي مرطوب مورد استفاده قرار مي‌گيرند بايد از نظر رطوبت غيرقابل نفوذ باشند.
ماده 22: نوارها و چرم داخل كاسك بايد به سهولت قابل تعويض باشند.
ماده 23: استفاده از كاسكي كه متعلق به شخص ديگري بوده بايد قبلاً داخل آن ضدعفوني گردد و در صورت لزوم چرم و نوارهاي داخل آن تعويض شود.
ماده 24: كارگراني كه داراي موهاي بلند هستند بخصوص كارگران زن كه با ماشين كار مي‌كنند و يا در جوار آن مشغول كار هستند بايد به وسيله سربند و يا وسيله حفاظتي ديگري موهاي سر خود را كاملاً بپوشانند.
ماده 25: سربند كارگراني كه در مقابل آتش و يا جرقه و يا مواد مذاب و يا امثال آن كار مي‌كنند بايد از جنسي تهيه شده باشد كه به آساني مشتعل نگردد و در مقابل شستن و ضدعفوني كردن به وسيله تركيبات صنعتي مقاومت كافي داشته باشند.
ماده 26: نظافت و تميز كردن سربندها بايد به سهولت انجام گيرد.
...................................
(متن این مطلب 17 صفحه می باشد. برای دریافت و مطالعه ادامه مطلب، فایل پیوست را دانلود نمایید.)