روزنامه قانون نوشت: اما بارش هاي مكرر اخير در تهران و تجربه سيل آذربايجان در هفته هاي قبل، سبب شد تا بار ديگر نگراني ها از وقوع سيلي ديگر در پايتخت جدي شود. موضوعي كه رييس سازمان مديريت بحران كشور نيز روز گذشته در نشست خبري خود با رسانه ها به آن اشاره و تاكيد كرد بروز سيل در تهران كاملا محتمل است. محمد اسماعیل نجار تاكيد كرد كه «تهران در معرض سیلاب شدید قرار دارد ؛چرا که در این شهر هفت حوضه آبریز وجود دارد، بنابراین عزم و اراده جدی برای مدیریت بحران می‌خواهیم».
سيل محتمل در تهران
رييس سازمان مديريت بحران كشور با بيان اينكه مدیریت بحران کار آسانی نیست، اظهاركرد: دستگاه‌های اجرایی کشور متولی بحران هستند و ما فقط هماهنگ‌کننده، سیاست‌گذار، پیگیری‌کننده و مجری هستیم و در زمان حادثه باید مسئولان اجرایی، تصمیمات موثر را بگیرند و آرامش لازم حفظ شود. وقوع سيل در تهران با توجه به تغييرات ساختاري شهر كاملا امكان پذير است؛ چرا كه از منطقه دارآباد تا شهرری به دلیل اینکه سیمانی است، آبی به زمین فرو نمی‌رود، بنابراین برای مدیریت بحران، عزم و اراده جدی می‌خواهیم. ريیس سازمان مدیریت بحران کشور گفت: متاسفانه سازمان هواشناسی در مقیاس خرد نمی‌تواند به طور دقیق پیش‌بینی‌های لازم را ارائه دهد؛ این در حالی‌ست که تمام راه‌های مواصلاتی کشور باید ایمن شود و تمام پل‌ها ایمن شوند اما باید پول آن باشد و اگر یک سیل با بازگشت 50ساله بیاید، خسارت‌ها بحرانی می‌شود.وی آموزش را در سطح عمومی، تخصصی و در سطح مدیران اعلام کرد و گفت: یکی از موضوعات مهم، بحث بیمه حوادث است که لایحه آن آماده شده اما چند بار برگشت خورده است و در شورای نگهبان درحال پیگیری آن هستیم.وی با بیان اینکه امکانات محدود است، گفت: نباید ایجاد توقع و دردسر برای مردم کنیم و براساس سیاست‌های ابلاغی، پیش‌بینی و پیشگیری لازم است و عمده کار ما و رسانه‌ها قبل از بحران است.
عواقب سرپوش بر انهار
یکی از مخاطرات مهمی که همیشه شهر تهران را تهدید می‌کند، بارش سیل است؛ چراكه سیستم زهکشی آب‌های سطحی در شهر تهران دارای پیچیدگی‌های فراوانی است که بیشتر تحت تاثیر توسعه ناهمگون شهر، بدون توجه به معیارهای جامع شهرسازی و برنامه‌ریزی شهری و همچنین لحاظ محدودیت‌های طبیعی آن در دهه‌های گذشته بوده است.ازسويي نقدي جدي به سرپوش گذاشتن بر انهار شهر تهران در دهه هاي گذشته وارد است كه احتمال وقوع سيلاب را در پايتخت دو چندان مي كند. موضوعي كه محمد حقانی، ريیس کمیته محیط زیست و خدمات شهری شورای شهر در فروردین ماه 93 نيز به آن اشاره كرده و در ارتباط با مشکل پوشش کانال ها و نهرهای آب شهر تهران گفته بود:« از ابتدا با پوشاندن روی رودها در سطح شهر مخالف بودم. ولی اکنون می بینیم شهرداری مناطق به راحتی بخشی از نهر و جوی سطح شهر را برای عریض کردن خیابان ها اختصاص می دهند و در کنار آن نيز سه تابلو توقف ممنوع و حمل با جرثقیل می زنند ولی کسی توجه نمی کند و مسیرهای آبرو در تهران، پارکینگ خودروها شده است. وقتی هم می‌پرسی چرا این کار انجام می شود، جواب منطقی نمی دهند. مثلا وقتی روی نهر بلوار شهرزاد را پوشاندند، از شهرداری منطقه پرسیدم چرا این کار را انجام دادید؟ گفتند چون آب در این قسمت بو می دهد. گفتم چرا جلوی بو گرفتن آب را نمی گیرید؟ چرا مردم رااز دیدن آب محروم می کنید؟ اكنون در شرايطي كه تغيير شرايط اقليمي و بارش هاي مكرر باران در بهار 96، بيم وقوع سيلاب در تهران را دو چندان كرده و از طرفي نيز آمادگي لازم براي مهار بحران وجود ندارد، بايد منتظر ماند و ديد كه آيا تجربه سه دهه قبل سيل در پايتخت تكرار مي‌شود و يا بازهم اين مشيت الهي است كه به مدد شهروندان در خلا بزرگ ناآمادگي دستگاه‌هاي اجرايي مي آيد؟»